Η μεταλλευτική περιοχή του Nord-Pas de Calais είναι το μοναδικό μεγάλης κλίμακος εξ' ολοκλήρου υπόγειο ανθρακωρυχείο στην Ευρώπη. Από τότε που ιδρύθηκε η πρώτη εταιρεία εξόρυξης, το 1757, η εκμετάλλευση του άνθρακα γνώρισε αρκετές καταστροφές στις αρχές του 20ου αιώνα: δύο παγκόσμιοι πόλεμοι και το ατύχημα Courrières το 1906. Η εκμετάλλευση του ορυχείου έφτασε κατά τη δεκαετία του 1930 στο απόγειό της, για να μειωθεί στα 1960 και να σταματήσει οριστικά το 1990.

Από την αρχαιότητα γινόταν εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του νησιού. Στα τέλη του 19ου αιώνα η ελληνογαλλική εταιρεία Σέριφος-Σπηλιαζέζα άρχισε τη μεθοδική εξόρυξη και εξαγωγή σιδηρομεταλλεύματος υπό την καθοδήγηση της γερμανικής οικογένειας Grohmann. Οι συνθήκες εργασίας ήταν απάνθρωπες και οδήγησαν σε μια απεργία τον Αύγουστο του 1916, η οποία έληξε με το θάνατο αρκετών μεταλλωρύχων. Η εταιρεία αναγκάστηκε να υποχωρήσει στα αιτήματα των απεργών και έτσι συνέχισε τη δραστηριότητά της μέχρι το 1963.